اختلالات صدای گفتار
همانطور که کودکان خردسال صحبت کردن را یاد می گیرند، ممکن است در تلفظ صحیح صداهای خاص دچار مشکل شوند. این بخشی از رشد طبیعی گفتار است. از این گذشته، مهارت های گفتاری به طور طبیعی در طول زمان رشد می کنند و خطاها اغلب بخشی از فرآیند یادگیری هستند.
همانطور که کودکان بزرگتر می شوند، برخی صداها آسان می شوند و برخی دیگر دشوارتر هستند. در سن 5 سالگی، اکثر کودکان باید بتوانند تقریباً همه انواع صداهای گفتاری را تلفظ کنند.
با این حال، زمانی که کودک در گفتن صحیح صداها یا کلمات از سن خاصی مشکل دارد، این می تواند نشانه ای از اختلال صدای گفتار باشد. به عنوان یک مراقب، تماشای تلاش فرزندتان برای انتقال واضح افکار و عقاید خود می تواند استرس زا باشد.
بزرگسالان نیز می توانند با اختلالات صدای گفتار دست و پنجه نرم کنند. برخی از بزرگسالان مشکلاتی دارند که از کودکی شروع شده و هرگز به درستی درمان نشده اند، بنابراین در طول زمان ادامه یافته اند. سایر مشکلات ممکن است در نتیجه سکته مغزی یا آسیب مغزی ایجاد شده باشد.
اختلالات صدای گفتار چیست؟
تولید صحیح صداهای گفتاری هم به دانش صدای گفتار مورد نظر و هم به توانایی هماهنگی فک، زبان و لب ها با تنفس و صدا نیاز دارد.
کودکانی که نمی توانند صداها یا کلمات خاصی را در سن مورد انتظار تلفظ کنند ممکن است دچار اختلال صدای گفتار شوند.
درک یک فرد مبتلا به اختلال صدای گفتار اغلب دشوار است و در بسیاری از موارد، می تواند بر رشد اجتماعی، تحصیلی و حرفه ای فرد تأثیر بگذارد.
به طور کلی، دو نوع اختلال صدای گفتار وجود دارد: عملکردی و ارگانیک. به همین دلیل است که ارزیابی و تشخیص توسط یک آسیب شناس خبره گفتار و زبان (متخصص گفتاردرمانی) بسیار مهم است.
اختلالات عملکردی
اختلالات مفصلی: تولید صداها شامل حرکات هماهنگ لب ها، زبان، دندان ها، کام (بالای دهان) و سیستم تنفسی (ریه ها) است. کودکان مبتلا به اختلالات بیانی در استفاده از این عملکردهای حرکتی برای تولید صداهای گفتاری صحیح از نظر فیزیکی مشکل دارند. نتیجه ناتوانی در تشکیل کلمات خوانا پس از یک سن خاص است. صداها ممکن است مخدوش شوند یا به طور کلی تعویض شوند.
اختلالات واجی: اختلالات واجی با یک الگوی منظم مشخص می شود که در آن فرد ممکن است بتواند صداهای فردی را به درستی تولید کند، اما در کنار هم قرار دادن این صداها برای تشکیل کلمات مشکل دارد.
اختلالات ارگانیک
حرکتی – عصبی: اختلالات گفتار حرکتی زمانی رخ می دهد که هماهنگی یا قدرت عضلات تحت تاثیر قرار می گیرد. اختلالات گفتار حرکتی می تواند رشدی یا اکتسابی پس از آسیب عصبی مانند سکته مغزی یا آسیب مغزی باشد.
ساختاری: تفاوت در ساختارهای دهان و صورت می تواند بر تولید صدای گفتار تأثیر بگذارد، همانطور که در مورد شکاف کام و لب صدق می کند. تفاوت های ساختاری نیز می تواند در اثر ضربه یا جراحی ایجاد شود.
حسی – ادراکی: اختلال شنوایی می‌تواند باعث اختلال در صدای گفتار شود، زیرا کودکان قادر به شنیدن صداها به روشی که دیگران آنها را تولید می‌کنند، نیستند. مشکلات گفتاری بسته به شدت کم شنوایی متفاوت است.
علائم اختلالات صدای گفتار
این کاملاً طبیعی است که کودکان هنگام رشد مهارت های گفتاری خود صداها را اشتباه تلفظ کنند. آنها ممکن است یک صدا را جایگزین صدای دیگری کنند، یا ممکن است صداهای خاصی را به طور کلی اضافه یا حذف کنند.
در حالی که این تلفظ های نادرست در کودکان خردسال به راحتی نادیده گرفته می‌شوند، اما اگر در سنین کودکی ادامه پیدا کنند، می‌توانند منجر به مشکلات جدی در بزرگسالی شوند.
دلایل و عوامل خطر
اغلب، اختلال صدای گفتار هیچ علت شناخته شده ای ندارد. در موارد دیگر، عوامل متعددی می تواند دخیل باشد. در زیر برخی از عوامل احتمالی وجود دارد که ممکن است باعث اختلال در صدای گفتار شوند یا در ایجاد آن نقش داشته باشند:
- آسیب مغزی، مانند ضربه به سر
- ناتوانی ذهنی یا رشدی، مانند اتیسم
- یک اختلال ژنتیکی، مانند سندرم داون
- مشکلات شنوایی یا کم شنوایی، مانند سابقه عفونت گوش
- ناهنجاری های فیزیکی که بر گفتار تأثیر می گذارد، از جمله شکاف کام و لب
کلمات مرتبط :
کاردرمانی در هروی – کاردرمانی در ازگل – کاردرمانی در هروی – کاردرمانی در پاسداران – گفتاردرمانی در پاسداران – گفتاردرمانی در شیان – گفتاردرمانی در بلوار ارتش
