اختلال نقص توجه و بیش فعالی

  1. خانه
  2. مقالات
  3. اختلال نقص توجه و بیش فعالی
اختلال نقص توجه و بیش فعالی

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات عصبی رشدی دوران کودکی است. معمولاً برای اولین بار در دوران کودکی تشخیص داده می شود و اغلب تا بزرگسالی ادامه می یابد. کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در توجه، کنترل رفتارهای تکانشی مشکل داشته باشند (ممکن است بدون فکر کردن به نتیجه عمل کنند)، یا بیش از حد فعال باشند.

علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی

طبیعی است که کودکان در برخی زمان ها در تمرکز و رفتار مشکل داشته باشند. با این حال، کودکان مبتلا به ADHD د راغلب مواقع در توجه و تمرکز مشکل دارند. علائم ادامه می یابد، می تواند شدید باشد و می تواند در مدرسه، خانه یا با دوستان مشکل ایجاد کند.

کودک مبتلا به ADHD ممکن است:

  • زیاد رویاپردازی کنند.
  • فراموشکار باشند و وسایل شخصی خود را بطور مکرر گم کنند.
  • بی قراری کنند.
  • زیاد حرف بزنند.
  • اشتباهات ناشی از بی دقتی انجام دهند یا ریسک های غیر ضروری را انجام دهند.
  • در نوبت گرفتن مشکل دارند.
  • در کنار آمدن با دیگران مشکل دارند.

انواع اختلال نقص توجه و بیش فعالی

  • عمدتاً بیش فعال- تکانشی: فرد زیاد بیقرار می شود و صحبت می کند. نشستن طولانی مدت سخت است (مثلاً برای صرف غذا یا در حین انجام تکالیف). کودکان کوچکتر ممکن است به طور مداوم بدود، بپرند یا بالا بروند. فرد احساس بی قراری می کند و با تکانشگری مشکل دارد. شخصی که تکانشی است ممکن است حرف های دیگران را زیاد قطع کند، چیزهایی را از مردم بگیرد یا در زمان های نامناسب صحبت کند. برای فرد سخت است که منتظر نوبت خود بماند یا به دستورات گوش دهد. فردی که تکانشگر است ممکن است بیش از دیگران تصادفات و جراحات داشته باشد.
  • عمدتاً بی توجه: سازماندهی یا تکمیل یک کار، توجه به جزئیات یا پیروی از دستورالعمل ها یا مکالمات برای فرد سخت است. فرد به راحتی حواسش پرت می شود یا جزئیات کارهای روزمره را فراموش می کند.
  • ترکیبی: علائم دو نوع فوق به یک اندازه در فرد وجود دارد.

دلایل اختلال نقص توجه و بیش فعالی

دلایل و عوامل خطر ADHD ناشناخته است، اما تحقیقات کنونی نشان می دهد که ژنتیک نقش مهمی ایفا می کند. مطالعات اخیر عوامل ژنتیکی را با ADHD مرتبط می کند.

علاوه بر ژنتیک، دانشمندان در حال بررسی سایر علل احتمالی و عوامل خطر از جمله:

  • آسیب مغزی
  • قرار گرفتن در معرض خطرات محیطی (مانند سرب) در دوران بارداری یا در سنین پایین
  • مصرف الکل و تنباکو در دوران بارداری
  • زایمان زودرس
  • وزن کم هنگام تولد

تحقیقات از دیدگاه عمومی که ADHD ناشی از خوردن بیش از حد قند، تماشای بیش از حد تلویزیون، فرزندپروری، یا عوامل اجتماعی و محیطی مانند فقر یا هرج و مرج خانوادگی است، پشتیبانی نمی کند. البته، بسیاری از چیزها، از جمله این موارد، ممکن است علائم را بدتر کند، به خصوص در افراد خاص. اما شواهد به اندازه کافی قوی نیستند که به این نتیجه برسیم که آنها دلایل اصلی ADHD هستند.

درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی

در بیشتر موارد، ADHD با ترکیبی از رفتار درمانی و دارو درمان می شود. برای کودکان پیش دبستانی (4-5 ساله) مبتلا به ADHD، رفتار درمانی، به ویژه آموزش برای والدین، به عنوان اولین خط درمان قبل از آزمایش دارو توصیه می شود. اینکه چه چیزی بهتر عمل می کند می تواند به کودک و خانواده بستگی داشته باشد. برنامه های درمانی خوب شامل نظارت دقیق، پیگیری، و ایجاد تغییرات در صورت نیاز در طول مسیر خواهد بود.

علاوه بر رفتاردرمانی و دارو درمانی، داشتن یک سبک زندگی سالم می تواند مقابله با علائم ADHD را برای کودک شما آسان تر کند.

در اینجا چند رفتار سالم وجود دارد که ممکن است کمک کند:

  • ایجاد عادات غذایی سالم مانند خوردن مقدار زیادی میوه، سبزیجات و غلات کامل و انتخاب منابع پروتئین بدون چربی
  • شرکت در فعالیت بدنی روزانه بر اساس سن
  • محدود کردن مدت زمان نمایش روزانه از تلویزیون، رایانه، تلفن و سایر لوازم الکترونیکی
  • میزان خواب توصیه شده در هر شب بر اساس سن

متخصصان ما در مرکز توانبخشی پرورس نوین خدمات درمان و توانبخشی را برای کمک به کودکان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعالی ارائه می دهند.

 

کلمات مرتبط :

اختلال کم توجهی – بیش فعالی – کاردرمانی برای کودکان بیش فعال – درمان مناسب بیش فعالی – کاردرمانی در پاسداران – کاردرمانی در هروی