تفاوت اختلال یادگیری و اختلال نقص توجه. اختلالات یادگیری (LD) و اختلالات کمبود توجه (ADD) که معمولاً به عنوان اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) شناخته می شود، دو وضعیت عصبی رشدی شایعی هستند که بر افراد، به ویژه در طول سال های مدرسه تأثیر می گذارند. اگرچه اغلب همزمان رخ می دهند، اما در علائم، مکانیسم های زمینه ای و رویکردهای درمانی متفاوت هستند.
بیشتر بخوانید : آموزش ریاضی به دانش آموزان دارای اختلال یادگیری
تفاوت اختلالات یادگیری و اختلال نقص توجه
اختلالات یادگیری: اختلالات یادگیری گروهی از اختلالات عصبی هستند که بر توانایی فرد در یادگیری، پردازش و استفاده از اطلاعات تأثیر می گذارد. این اختلالات می توانند بر مهارت هایی مانند خواندن (نارساخوانی)، نوشتن (نارسانویسی) و ریاضیات (نارساخوانی) تأثیر بگذارند. آنها ذاتی فرد هستند و اغلب در طول سال های مدرسه، زمانی که کودکان با نیازهای تحصیلی خاصی مواجه می شوند، آشکار می شوند.
اختلالات کمبود توجه: اختلالات کمبود توجه، به ویژه ADHD، با الگوهای مداوم بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری مشخص می شود که شدیدتر و مکررتر از آنچه که به طور معمول در افراد در سطح مشابهی از رشد مشاهده می شود، دیده می شود. ADHD می تواند عمدتاً به صورت بی توجه (که قبلاً به عنوان ADD شناخته می شد)، بیش فعال- تکانشی یا ترکیبی ظاهر شود.
علائم اختلالات یادگیری:
علائم اختلالات یادگیری بسته به نوع خاص اختلال متفاوت است:
نارساخوانی:
مشکل در خواندن، از جمله مشکل در رمزگشایی کلمات و درک متن.
مشکلات املایی و نوشتاری.
چالش با پردازش واجی (توانایی تشخیص و دستکاری صداها در کلمات).
دیسگرافی:
دست خط ضعیف
مشکل در سازماندهی افکار روی کاغذ.
مشکلات املایی و دستور زبان.
دیسکالکولیا:
مشکل در درک مفاهیم اعداد.
مسائل مربوط به عملیات و نمادهای ریاضی.
مبارزه با مفاهیم مکانی و زمانی.
علائم اختلالات کمبود توجه:
علائم ADHD را می توان به سه نوع اصلی طبقه بندی کرد:
نوع بی توجه:
به راحتی حواسش پرت می شود، جزئیات را از دست می دهد، چیزها را فراموش می کند.
مشکل در تمرکز بر وظایف و سازماندهی فعالیت ها.
از کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارند اجتناب می کند.
نوع بیش فعال- تکانشی:
بی قراری، ضربه زدن به دست ها یا پاها، پیچ خوردن.
مشکل در نشستن در موقعیت هایی که انتظار می رود.
زیاده روی در صحبت کردن و قطع حرف دیگران.
نوع ترکیبی:
علائم هر دو نوع بی توجه و بیش فعال – تکانشی وجود دارد.
بیشتر بخوانید : سن طلایی آموزش در کودکان
علل و عوامل خطر
اختلالات یادگیری:
علل دقیق اختلالات یادگیری به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که عوامل متعددی در این امر نقش دارند:
عوامل ژنتیکی: سابقه خانوادگی اختلالات یادگیری می تواند احتمال وقوع را افزایش دهد.
عوامل عصبی: تفاوت در ساختار و عملکرد مغز، به ویژه در زمینه های مربوط به زبان و پردازش، با اختلالات یادگیری مرتبط است.
عوامل محیطی: عوامل پیش از تولد و پس از تولد، مانند قرار گرفتن در معرض سموم، تغذیه و زایمان زودرس ممکن است نقش داشته باشند.
اختلالات کمبود توجه:
علل ADHD به طور مشابه چند وجهی هستند و عبارتند از:
عوامل ژنتیکی: ADHD تمایل دارد در خانواده ها ایجاد شود که نشان دهنده یک جزء ارثی است.
عوامل عصبی بیولوژیکی: عدم تعادل در انتقال دهنده های عصبی (مانند دوپامین و نوراپی نفرین) و تفاوت های ساختاری در نواحی مغز که در کنترل توجه و تکانه نقش دارند.
عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض سموم محیطی، قرار گرفتن در معرض الکل یا تنباکو قبل از تولد، و وزن کم هنگام تولد با افزایش خطر ADHD مرتبط است.
تفاوت در درمان اختلال یادگیری و اختلال نقص توجه
اختلالات یادگیری: راهبردهای درمانی برای اختلالات یادگیری بر مداخلات آموزشی و حمایت تمرکز دارند:
آموزش تخصصی: روش های آموزشی متناسب با چالش های یادگیری خاص.
آموزش درمانی: تکنیک هایی برای بهبود مهارت های خواندن، نوشتن و ریاضی.
فناوری کمکی: ابزارهایی مانند نرم افزار گفتار به متن و کتاب های صوتی برای کمک به یادگیری.
برنامه‌های آموزشی فردی (IEP): برنامه‌های سفارشی‌سازی‌شده در همکاری با مربیان، والدین و متخصصان برای تعیین اهداف آموزشی و فراهم آوردن امکانات لازم.
اختلالات کمبود توجه: درمان ADHD معمولاً شامل ترکیبی از روش‌های زیر است:
دارو: محرک ها (مانند متیل فنیدات، آمفتامین ها) و غیر محرک ها (مانند اتوموکستین) برای کمک به مدیریت علائم.
رفتار درمانی: تکنیک هایی برای بهبود مهارت های سازمانی، خودکنترلی و تعاملات اجتماعی.
پشتیبانی آموزشی: امکانات کلاس درس، مانند زمان اضافی برای آزمون ها و یک محیط یادگیری ساختاریافته.
آموزش والدین: راهنمایی برای والدین در مورد نحوه مدیریت و حمایت از رفتار فرزندشان.
بیشتر بخوانید : یادگیری الفبا و ریاضی در اتیسم
تاثیرات بر زندگی افراد
اختلالات یادگیری:
تأثیر اختلالات یادگیری فراتر از عملکرد تحصیلی است:
اثرات عاطفی و روانی: احساس ناامیدی، عزت نفس پایین و اضطراب ناشی از چالش های تحصیلی.
چالش های اجتماعی: مشکلات در تعاملات اجتماعی و ایجاد روابط به دلیل تفاوت در یادگیری و ارتباطات.
پیامدهای شغلی: محدودیت‌های بالقوه در انتخاب‌های شغلی و فرصت‌ها در صورتی که به چالش‌های تحصیلی به اندازه کافی رسیدگی نشود.
اختلالات کمبود توجه:
ADHD می تواند به طور قابل توجهی بر جنبه های مختلف زندگی تأثیر بگذارد:
عملکرد تحصیلی: چالش ها در حفظ توجه و تکمیل تکالیف می تواند منجر به نمرات ضعیف و پیشرفت تحصیلی شود.
روابط اجتماعی: تکانشگری و بیش فعالی می تواند باعث ایجاد مشکلات در روابط با همسالان و تعاملات اجتماعی شود.
بهره وری در محل کار: بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است با چالش هایی در عملکرد شغلی، مدیریت زمان و مهارت های سازمانی مواجه شوند.
سلامت عاطفی: افزایش خطر ابتلا به بیماری های همراه مانند اضطراب، افسردگی و اعتماد به نفس پایین.
