علت اختلال طیف اتیسم چیست؟ اختلال طیف اتیسم (ASD) یک وضعیت پیچیده عصبی رشدی است که با چالش هایی در تعامل اجتماعی، ارتباطات و رفتارهای تکراری مشخص می شود. اصطلاح “طیف” طیف گسترده ای از علائم و شدت را در بین افراد منعکس می کند. اوتیسم افراد از هر نژاد، قومیت و پیشینه اجتماعی-اقتصادی را تحت تاثیر قرار می دهد.
نشانه های اتیسم ممکن است به طور گسترده ای در بین افراد متفاوت باشد، اما به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: مشکلات ارتباط اجتماعی و رفتارهای تکراری.
بیشتر بخوانید : روش aba در درمان اتیسم
چالش های تعاملات اجتماعی:
مشکل در درک نشانه های اجتماعی، مانند حالات چهره، زبان بدن یا لحن صدا.
استفاده محدود از تماس چشمی و ژست ها.
با ایجاد و حفظ روابط، از جمله دوستی، دچار مشکل است.
چالش های ارتباطی:
تاخیر در مهارت های گفتاری و زبانی.
مشکل در شروع یا حفظ مکالمات.
استفاده سخت از زبان گفتاری.
چالش در درک و استفاده از ارتباطات غیر کلامی.
اختلال در درک تفاوت های اجتماعی:
مشکل در درک جوک، طعنه و …
مشکل در تطبیق زبان با زمینه های مختلف اجتماعی.
حرکات و گفتار تکراری:
درگیر شدن در حرکات تکراری، مانند تکان دادن دست یا چرخیدن به دور خود.
تکرار کلمات یا عبارات یکسان، رفتاری که به عنوان اکولالیا شناخته می شود.
روال های غیر قابل انعطاف:
ترجیح قوی برای روتین ها و ثبات آن ها.
ناراحتی در تغییرات کوچک یا رویدادهای غیرمنتظره.
علایق بسیار متمرکز:
علایق شدید و محدود در موضوعات یا فعالیت های خاص.
دانش گسترده در برخی زمینه های خاص
حساسیت های حسی:
حساسیت بیش از حد یا کمتر به ورودی های حسی، مانند نورها، صداها، بافت ها یا بوها.
واکنش های غیرمعمول به تجربیات حسی، که ممکن است شامل ناراحتی یا وابستگی باشد.
بیشتر بخوانید : فواید گروه درمانی در کودکان اتیسم
علت اختلال طیف اتیسم چیست؟
عوامل ژنتیکی
یکی از قانع‌کننده‌ترین شواهد برای پایه ژنتیکی ASD از مطالعات دوقلو به دست آمده است. تحقیقات نشان می دهد که میزان هماهنگی ASD در دوقلوهای تک تخمکی (همسان) در مقایسه با دوقلوهای دو تخمکی (ناهمسان) به طور قابل توجهی بالاتر است. مطالعات نشان داده است که اگر یکی از دوقلوهای همسان مبتلا به ASD تشخیص داده شود، احتمال ابتلای دوقلو دیگر نیز بین 70 تا 90 درصد است، در حالی که برای دوقلوهای ناهمسان، این احتمال به 10 تا 30 درصد کاهش می‌یابد. چنین یافته هایی بر مؤلفه ژنتیکی قوی ASD تأکید می کند.
فاکتورهای محیطی
در حالی که ژنتیک نقش مهمی ایفا می کند، عوامل محیطی نیز به طور قابل توجهی در ایجاد ASD نقش دارند. این عوامل می توانند با استعدادهای ژنتیکی برای افزایش خطر ASD تعامل داشته باشند.
عوامل پیش از تولد
سلامت مادر: شرایط مختلفی که بر سلامت مادر در دوران بارداری تأثیر می گذارد با افزایش خطر ابتلا به ASD مرتبط است. اینها شامل دیابت، فشار خون بالا و چاقی است. عفونت های مادر، به‌ویژه عفونت‌های ویروسی در سه ماهه اول، با خطر بالاتر ابتلا به ASD در فرزندان مرتبط است و می تواند علت اختلال طیف اتیسم در نظر گرفته شود.
داروها: برخی از داروهای مصرف شده در دوران بارداری در افزایش خطر ASD نقش دارند. به عنوان مثال، استفاده از والپروات، یک داروی ضد تشنج و تثبیت کننده خلق و خو، در دوران بارداری با خطر قابل توجهی بالاتر ASD مرتبط است.
عوامل تغذیه ای: کمبود یا عدم تعادل تغذیه ای در دوران بارداری، مانند کمبود اسید فولیک، با افزایش خطر ابتلا به ASD مرتبط است. برعکس، برخی از مطالعات نشان می دهد که مصرف کافی اسید فولیک توسط مادر ممکن است خطر را کاهش دهد.
عوامل پری ناتال
عوارض حین تولد مانند هیپوکسی (کمبود اکسیژن)، وزن کم هنگام تولد و زایمان زودرس نیز با افزایش خطر ابتلا به ASD مرتبط است. این عوامل ممکن است باعث اختلال در رشد مغز شوند و به ظهور علائم ASD کمک کنند.
عوامل پس از زایمان
عوامل محیطی در اوایل دوران کودکی، مانند قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین (به عنوان مثال، سرب و جیوه) و برخی آفت کش ها، به عنوان عوامل خطر بالقوه برای ASD پیشنهاد شده اند. علاوه بر این، استرس شدید اولیه زندگی و تروما ممکن است بر رشد عصبی تأثیر بگذارد به گونه‌ای که می‌تواند به ASD کمک کند.
عوامل عصبی
مطالعات تصویربرداری عصبی بینش هایی را در مورد ناهنجاری های ساختاری و عملکردی در مغز افراد مبتلا به ASD ارائه کرده است. برخی از یافته های کلیدی عبارتند از:
حجم مغز: بسیاری از مطالعات الگوهای رشد غیر معمول مغز را در کودکان مبتلا به ASD گزارش کرده اند. برخی از کودکان در اولین سال های زندگی رشد بیش از حد مغز را نشان می دهند و به دنبال آن یک دوره کند شدن رخ می دهد.
ضخامت قشر مغز: تغییرات در ضخامت قشر، به ویژه در مناطق درگیر در شناخت اجتماعی و پردازش حسی، در افراد مبتلا به ASD مشاهده شده است.
رویکردهای درمانی
درک علت اختلال طیف اتیسم برای ایجاد درمان های موثر ضروری است. رویکردهای درمانی کنونی در درجه اول بر مداخلات رفتاری، مانند تحلیل رفتار کاربردی (ABA) متمرکز هستند که هدف آن بهبود مهارت های اجتماعی، ارتباطی و انطباقی است. درمان‌های دارویی همچنین برای مدیریت شرایط همزمان مانند اضطراب، افسردگی و اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه (ADHD) استفاده می‌شوند، اگرچه هیچ دارویی در حال حاضر به طور مستقیم علائم اصلی ASD را برطرف نمی کند.
درمان‌های نوظهوری که مکانیسم های بیولوژیکی زمینه‌ای ASD را هدف قرار می‌دهند در دست بررسی هستند. اینها شامل ژن درمانی است که هدف آن اصلاح جهش های ژنتیکی مرتبط با ASD است و درمان هایی که اختلال عملکرد سیناپسی یا التهاب عصبی را هدف قرار می دهند.
کاردرمانی اتیسم
کاردرمانی کودکان در پاسداران برای افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) بر کمک به آنها در ایجاد و تقویت مهارت های مورد نیاز برای زندگی روزمره و بهبود کیفیت زندگی تمرکز دارد. درمان بسیار شخصی است و هدف آن رسیدگی به چالش های خاص و بهبود عملکرد کلی است.
زمینه های کلیدی کاردرمانی اوتیسم
مهارت های زندگی روزانه: آموزش مهارت هایی مانند لباس پوشیدن، نظافت، حمام کردن و تغذیه.
یکپارچگی حسی: کمک به افراد برای مدیریت حساسیت های حسی و بهبود پاسخ های خود به محرک های حسی.
فعالیت هایی برای تقویت پردازش حسی، که می تواند شامل استفاده از اسباب بازی های حسی، جلیقه های وزن دار یا اتاق های حسی باشد.
مهارت های حرکتی ظریف و درشت: توسعه مهارت های حرکتی ظریف مورد نیاز برای کارهایی مانند نوشتن، بستن دکمه های لباس یا استفاده از ظروف. تقویت مهارت های حرکتی درشت از طریق تمریناتی که تعادل، هماهنگی و قدرت را بهبود می بخشد.
مهارتهای اجتماعی: آموزش راهبردهای ارتباطی موثر اعم از کلامی و غیرکلامی.
مهارت های شناختی و ادراکی: بهبود مهارت های حل مسئله، برنامه ریزی و افزایش توانایی پیروی از دستورالعمل ها و تکمیل وظایف.
استراتژی های رفتاری: اجرای استراتژی هایی برای مدیریت رفتارهایی که با عملکرد روزانه تداخل دارند.
متخصصان ما در مرکز کاردرمانی و توانبخشی پرورش نوین در هروی خدمات تخصصی توانبخشی کودکان اتیسم را ارائه می دهند.
